به نام نامی الله که هر چه داریم ازوست سلام به هم محله ای های عزیز طبق هر پندآموز اول می گم پندآموزها مسایل شخصی ترانه نیستن بلکه مشکلات و گرفتاری هایی هستن که ممکنه به صورت روزمره باهاشون سر و کله بزنیم و ممکنه در برخورد با اونا هر کسی راهی انتخاب کنه متفاوت با دیگران.
می خوام کمی خلوت کنم ! با کی ؟با خودم !می خوام بدونم و بفهمم چی هستم و کجای کارم !همیشه که نباید تو خلوتم شما هم باشین .همیشه که نباید تو خلوت شما من هم باشم !همیشه حتی لازم نیست که من باشم گاهی میام گاهی میرم به این می گن یه کم بودن !ولی چند لحظه می خوام خلوت کنم نه برای تمرین نبودن.می خوام خلوت کنم و تو ماشین زمان پامو محکم رو پدال ترمز فشار بدم حتی این توقف ناگهانی می دونم که مدتی طول می کشه می دونم که گذشت ایام حتی تو این توقف گاه با غرور سری تکون می ده و نیشخندش از نظرم پنهون نمی مونه ولی من می خوام توقف کنم و کمی بایستم جدای از تو و ما و من و او و ایشان. جدای از اندیشه و قضاوت خودم و دیگران .من می خوام پیاده و ایستاده تا ته برعکس زندگی رو ببینم از تولد تا هر چه بودم و هر جا رسیدم من می خوام تو خلوتم خودمو مرور کنم و زیر هر چه اشتباهه یه خط قرمز پررنگ بکشم می خوام واسه تمام لحظه هایی که زندگی کردم به خودم جایزه بدم حتی گاهی به خودم ارفاق کنم تا به احساس لذت بخش تری از خودم برسم می خوام مسابقه رو در برابر همه ی اونا که یک نفس می دون ببازم !من می خوام حداقل فرصت این توقف رو و این خلوت رو به خودم بدم تا تا ابد بدهکار خودم نشده باشم در این خلوت کردن ها می خواهم از لحظه زندگی بسازم من می خواهم روی خط زندگی بایستم تا آن که همه ی مسیر زندگی را بدوم !به مانند کسی که لقمه را هر بار خوب می جود و تا از عطر زندگی سرشار نگشته به فکر لقمه ی بعدی نیست در مقایسه با آنی که فقط می خورد زود به زود لقمه ها را تاکه زودتر سیر شود بی آن که طعم غذا احساس شود من ازین لحظه خلوت و توقفی می سازم که ممکن است در فردایم از این لحظه ها برایم سهمی نباشد شاید زندگی من همین لحظه باشد شاید این لحظه خود زندگی است پس بگذار سرم را با کسی و چیزی مشغول نکنم می خواهم لحظه ام را مزمزه کنم بی حضور سنگینی نگاهی به دور از قضاوت ها و بی آن که معذب از ایستادن خودم باشم عجب مزه ای دارد این خلوت !عجب طعمی دارد این ایستادن ! به به به این زندگی !
می دونین که دوستون دارم ، خیلی .