درود بر شما دوستان گرامی.
ابتدا از رعد بزرگوار بابت این لطفشون تشکر میکنم.
یه تشکر ویژه هم از تک تک شما دوستان دارم که توی این لحظات سخت من رو تنها نگذاشتید.
این پست و حال و هواش رو به خانوادم اطلاع دادم و به خصوص مادر بزرگم به شدت تحت تأثیر این محبت شما قرار گرفت و برای همتون دعا کرد.
پدر بزرگم شصت سال نوحه خون امام حسین ع بود و فکر میکنم ایشون به کمکش اومد. چون که بیماریش تازه داشت وارد مرحله ای میشد که قرار بود زمینگیر بشه و همیشه یه نفر از ایشون مراقبت کنه. تا قبل از این ده روز آخر که تو بیمارستان بستری شد محتاج هیچ کس نشد و همه ی کارهاش رو خودش انجام میداد و خدا انقدر دوستش داشت که نخواست محتاج کسی بشه و فقط و فقط ناراحت خودم و دلتنگیهام هستم وگرنه برای پدر بزرگم این رفتن بزرگترین شفا بود.
من و پدر بزرگم با هم رفیق بودیم و اصلاً ارتباطمون ارتباط نوه و پدر بزرگ نبود و همین بیشتر من رو اذیت کرد که رفیقم رو از دست دادم.
پدر بزرگم مردمدار بود و با عزت زندگی کرد و با عزت هم رفت. سندش هم حضور بیش از هزار نفر در مراسم خاک سپاری و سوم ایشون بود.
مطمئنم که الآن در بهترین شرایط به سر میبره و مطمئنم که مواظب من و بقیه ی خانوادش هست و فقط ما هستیم که دلتنگش هستیم. ولی همین که خیالمون راحته که جاش خوبه و راحته بهمون آرامش میده.
واقعاً نمیدونم چه طور از لطف شما تشکر کنم.
گاهی کلمات برای بیان آنچه که باید گفته بشه ناتوان هستن و الآن هم یکی از همان گاهیهاست. برای تک تک شما دوستان خوبم بهترین لحظات رو آرزومندم و امیدوارم روزی برای بهترین اتفاق زندگیتون اینجا ازتون پست ببینم و با افتخار کامنت تبریک براتون بذارم.
مطمئنم روح پدر بزرگم هم این لطف شما رو درک کرده و دعاگوی شما پیش عزیزانی که شصت سال پیرغلامیشون رو کرده خواهد بود.
مواظب خودتون و خوبیهاتون باشید.
بدرود.