آیا من هم میتونم بعد از این کارهای شخصی خود را بدون اینکه از کسی راهنمایی بخواهم انجام بدهم؟ خریداری کنم؟ خیابان رد بشم؟ به مسجد بروم؟ به پارک بروم؟ هر وقت اراده کردم تنهایی برم یه حالو هوایی عوض کنم و تخلیه بشم؟ به باشگاه یا پیرایشگاه برم؟ به نانوایی برم؟ و هزاران کار که تا الان تنبل انجامش بودم یا اینکه همیشه تو اتاقم حبس و وقتی هم که دلم گرفت دردمو باز هم باید فقط به سازم بگم و گریه کنم؟ ———– * با نام آنکه دندان داد نان هم داد. سلام دوستان عزیز. نمیخام حاشیه برم اما باید اعتراف کنم که من یکی از اونایی
Day: مرداد ۳۰, ۱۳۹۳
امشب ,,, چه شبی هست ,خیلی دلم گرفته , خدا,,,,خدا جون,,,,خدای مهربان,,,,دلم می خاد گریه کنم , دلم می خاد با تمام وجودم فریاد بزنم ,می خام صدای فریادم به گوش همه اهل دنیا برسه می خام حتی فرشته ها هم بشنوند دلم می خاد تکان تکان خوردن شانه هایم رو با تپش قلبم یکسان کنم می دونی خدا جون همش با ما مهربانی می کنی , همش به فکر ما هستی , راستش همه کارهایت رو ول کردی چسبیدی به ما بنده های نا شکر ,با این که می دونی همش گناه می کنیم باز ما رو می بخشی , و می گویی هر وقت از گناه سیر
