با سلام خدمت دوستان عزیز خودم باز اومدم خدمتتون با یه شعر جدید از خودم به نام دختر تنها این شما و این هم شعر هیچ کی نگفت یه دختره اینجا تو این شهر شلوغ چطوری باورش بشه هیچ کسی غمخوارش نبود هیچ کی نپرسید از کجاست؟ چرا چشاش بارونیه؟ حال و هوای زندگیش مثل ابر بحاریه من میدونم غصهش چیه چیزی ازش رها شده آخ با طلاق زندگیش از بچه هاش جدا شده شبا تو خلوت خودش گریه کنون داد میزنه از دست بخت لعنتی میخواد خودش دار بزنه اینجا تو این شهر شلوغ با مشکلات زندگی چطوری طاقت بیاره با این همه در به دری این پسرای
