ماه بهمن را با امید برف و باران آغاز می‌کنیم. وعده‌ای که ماه‌ها است لب‌های خشکیده خاک ایران را در انتظار گذاشته و حالا گویا قرار است با به تن کردن لباس تحقق، برایمان شادی را افزون کند. این شماره از ماهنامه نسل مانا را به آنهایی تقدیم می‌کنیم که خود از جنس نابینایان نیستند اما زندگی حرفه‌ای و کاریشان را وقف اعتلای کیفیت زندگی نابینایان کرده‌اند. آنها که شغلشان را خدمات رساندن به فرد فرد نابینایان برگزیده‌اند. دلیلشان برای همراهی با جامعه افراد با آسیب بینایی هرچه که باشد، ما نابینایان، دستشان را به گرمی می‌فشاریم و همراهی و همدلیشان را با آغوش باز استقبال می‌کنیم. بهانه این
