دسته‌ها
زندگی
زندگی باور من و توست که آرام آرام در پس این خفته ی دل می شود جست رهی از ماتم تاریکی ها به سوی قلب های منتظر تا بدان سو واژه های پر مهر زیستن را به سان بوی بهار شکوفا کرد و همه شب در شوق دیدار یار خاطرات خشکیده ی دل را به دست باد سپرد تا تاریکی دلها را به وسعت یک لبخند و همچو چشمه ی نور روشن کرد و در این سرمنزل عشق باید خواست که اینجا و آنجا در نسیم نفس دوست چراغ زندگی را هویدا کرد و کنار آوای مرغ زندگی دست هایت را به من بسپار تا در میان ابر تیره
