یک سال بر ما گذشت و در این سال، چون گذشته: * برای احقاق حقوقمان جنگیدیم بی آن که دستاوردی ملموس نصیبمان شود. * بار سنگین تورم و گرانی را به هزینه‌های ناشی از معلولیت اضافه کردیم و این مجموع را با نهایت توش و توان به دوش کشیدیم. * زخم ناشی از انواع بی‌عدالتی‌ها را بر جان خسته هموار کردیم. سیاهه ناخوشایند بالا را می‌توان به همین منوال تا چندین مورد دیگر ادامه داد اما در این مختصر، هدف نه برشمردن ناملایمات، که تأکید بر این نکته است که علی‌رغم همه این بی‌مهری‌ها و ناخوشی‌ها، ما همچنان زنده‌ایم و نفس می‌کشیم. همچنان به تلاشمان برای ساختن دنیایی بهتر
