به نام آفریدگار قلم. ضمن عرض پوزش بسیار به خاطر تأخیر پیش‌آمده، تعداد برندگان مسابقه چشم‌ها را باید شست به ۱۰ نفر افزایش یافت. براساس قرعه‌کشی انجام شده آقایان و خانم‌ها اسما حاجی‌حسینی آرانی، ریحانه پورنادر، احمد شیرانی، اکبر ابرام، شهین فاضل نجف‌آبادی، فاطمه رضایی آبیز، زهرا دهقانان، لیلا رجبی، مهدی عابری و محسن محمدقلی به عنوان برنده انتخاب شدند. عصای سفید چشم نابینایان است. سمن‌های نابینایان و کمبینایان اصفهان (سنکا) با همکاری اداره کل بهزیستی استان اصفهان برگزار میکنند. مسابقه چشم‌ها را باید شست؛ به مناسبت روز جهانی ایمنی عصای سفید (۱۵ اکتبر یا ۲۳ مهر) به ۵ نفر از کسانی که بتوانند؛ به همه
Tag: 23 مهر
تقریبا 15 روزی میشد که در فواصل مختلف پیامهای انجمن روشنبین در مورد همایش چشم پزشکی و پیاده روی به روزرسانی میشد. تا اینکه روز موعود یعنی دیروز فرا رسید! در ورودی جاده ی سلامت که در اسنپ با نام جاده ی الفت ثبت شده، به بچه ها پیوستم. البته با موتور بابام نه با اسنپ. بعد از یه هماهنگی کلی و چک کردن بچه ها توسط تیم انجمن، راه افتادیم و انصافا پیاده روی خوبی بود. کسانی که عصا داشتن عصا دست گرفته بودن و البته در پیامها هم از بچه ها خواسته شده بود که کسانی که از عصا استفاده میکنند عصا همراهشون بیارن. متأسفانه عده ای
سلام سلام. انشا الله هرجا که هستین روزگار بر وفق مرادتون بچرخه،! و اما بحث این دفعمون: نظر شماها در مورد روز عصای سفید چیه؟ تبریک بهتون بگن ناراحت میشین؟ اصلا باید گرامی داشته بشه یا نه؟ باید یادبودی گرفته بشه یا نه؟ به چه روشی روز عصای سفید گرامی داشته بشه بهتره؟ مخالف جشن و مراسم‌هایی هستین که برگزار میشه؟ از نظر من اختصاص یافتن این روز به نام عصای سفید خیلی خوبه، یعنی از نبودش بهتره، همین که سالی یه بار هم تلنگری به ملت زده بشه میتونه به فرهنگ‌سازی کمک کنه، البته من با مراسمی که یه کیک و و آب‌میوه بدن به بچه ها و
روشندلان روشنفکر انسان‌هایی هستند که به شکل مادرزاد نابینا هستند و از همان ابتدا در برخورد با هرچیزی شروع به تصویرسازی در ذهنشان میکنند. آنها تصورشان از هر چیزی مطابق منطق خودشان است. معنای آسمان برای آنها با واقعیتی که ما می‌بینیم به کلی تفاوت دارد اما هستند کسانی هم که بعد از گذراندن نیمی از عمرشان در روشنایی، نیمه دیگر عمرشان را در جهانی تاریک زندگی میکنند؛ این افراد دنیای متفاوت‌تری دارند. انگار دو زندگی متفاوت را تجربه کرده اند. عده ای این اتفاق را یک حادثه بد و غم‌انگیز می‌دانند و از این بابت خود را در عذاب قرار می‌دهند، افراد دیگری هم هستند که این اتفاق
با سلام و عرض ادب و احترام خدمت تمامی خوانندگان. در یک حرکت بسیار زیبا کانون معلولین توانا یک ویژه برنامه ای را صرفا جهت تبریک روز جهانی عصای سفید برای تمامی مخاطبان این سایت در نظر گرفته که در این برنامه دوستان و همکارانم در هیأت مدیره مجموعه کانون معلولین توانا هر کدام به صورت جداگانه این روز را خدمت تمامی شما دوستان تبریک گفتند. همچنین رئیس هیأت مدیره کانون معلولین توانا و مدیر شایسته ملی و کار آفرین برتر اجتماعی جناب آقای سید محمد موسوی پیام ویژه ای خطاب به مسؤولین جهت بستر سازی برای استفاده نابینایان از تمامی امکانات برای اثبات توانمندی جامعه هدف و نیز
سلام به دوستان عزیز آقای گوشکنی,روزت مبارک خانم گوشکنی,روزت مبارک تا باشه اینا باشه شیرینی کو آقا من شیرینی میخوام یکی ندونه فکر میکنه چخبر هست خبری نیست فقط مردم,ملت,دولت مردها,و رسانه ها بعد از 365روز یادشان افتاده که نابینایانم آدمن ححح ححح ای خدا نمیدونم فقط تا کی میخوان بفهمن که ما ها هم,انسانیم از انسان هم بالاتر ,,او یک فرشته بود نه بد میگم جانه من بد میگم شما فرشته نیستین اعتماد به سقف را برم دیگه بقیش با خودتان بریم سر وقته نمایشگاه چی???,کجا نمایشگاه توانمندی و وسایل توانبخشی نابینایان در یزد که توسط جامعه نابینایان به مدت 5روز در پارک کوهستان یزد برگزار شده حالا
دوباره یک سایت گوشکن و یک 23 مهر دیگر. دلم گرفته. دلم خیلی خیلی گرفته. هر بار به سرم میزند آن نامه سرگشاده ای که یکی از همنوعان سال 88 قبل از انتخابات به آقای احمدی نژاد نوشته را توی محله منتشرش کنم بل کم چهار نفر بخوانند و بینشان یک مسئول دلسوز پیدا بشود و کاری بکند. حیف که از مسدود شدن آدرس این جا میترسم و حیف که این جا یک منبع و ماخذ و مرجع و پناهگاه برای دوستان خسته مثل خودم شده. اگر کسی از هم محلی های ما اعتراض نمیکرد و اگر خودم این همه زحمت برای این درخت 10 14 ماهه نکشیده بودم,
هفته پیش مدیر آموزشگاه نابینایان شهید احمد سامانی, به مناسبت بیستو سه ی مهرماه, به تمام کارمندان مدرسه, هدیه داد. یکی از آن بلندگو های همراه حافظه خوان نسیب من شد که نمونه اش را قبلاً در یک حرکت انتحاری به علت اُوِر شارژ سوزانده بودم. اُوِر شارژ یک چیزایی توی مایه های اُوِر دوز میمونه. منظور شارژ زیاده. شارژ بیش از حد. افتاد یا بازم بگم؟! دست آقای جباری درد نکنه که فکرش اینقدر خوب کار میکنه و مثل مسولین بهزیستی نیست که به نابینا ها مداد رنگی یا میوه خوری یا کیف های عهد اتیق بنجل توی انبار مونده رو به اسم هدیه بهت بندازند با هزارتا
