وقتی قرار بر این شود که تو نتوانی از طرق دولتی برای خودت شغلی دست و پا کنی، چند راه پیش رویت است؛ نخست اینکه به دنبال شغلی در نهادهای غیر دولتی بر اساس تواناییهایت باشی. دوم، به اقوام یا دوستان برای یافتن شغلی مناسب متوسل شوی و سوم، کنج عزلت را اختیار کنی و شاهد گذر زمان باشی. حال از این سه راه کدام را انتخاب کنی، اختیار با توست. این فضا و شرایط که به شکل کلی و بدون در نظر گرفتن جزئیات ترسیم شد، حال و وضع شهروندان نابیناست. اگر این شرایط برای شهروندان نابینا نامطلوب است –که قطعاً چنین است-، به طریق اولی برای نابینایان
Day: شهریور ۷, ۱۳۹۴
سلااااام بر بچه محلهای خوب خودم. چطورین؟ کیفتون کوکه؟ مماختون چاقه؟ این روزا باید سعی کنیم از قافله عقب نمونیم، خب پس منم از این قضیه مستثنی نیستم به همین دلیل هم من از حالا دیگه محمدرضا نیستم و مهرداد هستم. بچه ها، راستش محمدرضا فقط اسم شناسنامه ای و اداری منه، و شاید باور نکنید که پدر، مادر، خواهر، برادر، اقوام و دوستان نزدیک من هم بیشتر وقتها یادشون نیست که من یه اسم شناسنامه ای هم دارم. بعد از تعویض نام رهگذر یا رها یا آبدارچی محله به لیلی که هنوز هم احتمالا نهضتش ادامه داره تصمیم گرفتم که این پروژه رو
بچا من تصمیم گرفتم از رهگذری در بیام و با اسم خودم یعنی معصوم بیام…نمیخواد بهم خوش آمد بگید…خخخخخ…فقط خواستم رسماً اعلام کنم تا وقتی با اسم معصوم میام تو محله، بشناسیدم…همین… خوش باشید…برید به کاراتون برسید…منم رفتم…خدا فِسِدون… یه شعرم میذارم برادون از مایا کوفسکی…شاعر فوتوریست…پدر شعر شوروی… حالا فوتوریسم چیه؟شاخه ای از سمبولیسمه ولی هر گونه تغزل رو از شعر طرد میکنه…نثر ماننده بیشتر و نشاندهنده تلاش و سر و صدای زندگی صنعتیه…از جنبش و هیجان زندگی جدید و مبارزه های صنعتی و حرکت ماشین و هواپیمایی که بعضیا میترسن ازش خخخخ… و هر چیزی که مربوط به دنیای آینده هست سخن میگه…فوتوریسم با هر گونه ابراز
