Day: مهر ۲۶, ۱۳۹۴

سلام دوستان وقت همگی خوش سلامتی و دل خوشی رو برای تک تک شما آرزو مندم. امروز اومدم تا یک اتفاق تلخ و در عین حال شیرین رو براتون تعریف کنم تلخیش که روشن و آشکار هست اما چرا شیرین چون این اتفاق به ظاهر نا مبارک تجربه های خوبی رو برای من به ارمغان داشت. و بی راه نگفتند که تجربه گرانبها تر از علم است. اتفاقاً مهمترین هدف من هم از این تعریف کردن انتقال و کسب تجربه هست.حالا بماند که برای سبک تر شدن جایی بهتر از اینجا پیدا نکردم مثل هدایت هم هنر نوشتن برای سایه ی خودم رو هم ندارم پس برای شما مینویسم

که قرار شد فقط کمکم سایتو اداره کنی ولی کلا فعلا بیخیالت شدم. حتی کمکت هم نیستم. خودت تهنایی. که هرکی وقتی میخواد به تو فحش بده اول از من تعریف میکنه بعد به تو فحش میده. که فحش های ملت رو تحمل میکنی و هیچی نمیگی. که وقتی من به دفاع از تو هیچی نمیگم به روم نمیاری. که مظلوم واقع شدی و من هیچی نگفتم و خودتم هیچی نگفتی. که همه ی زحمت های مدیریتی رو دوشته ولی سرم منت نمیذاری. که همیشه خودتی و هیچ کودوم از ما قدر این استقلال رأی تو رو نمیدونیم. که هر کاری بتونی میکنی اینجا پر محتوا بشه، بازم بهت