خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
مقاله

در مدرسه؛ بخش‌‌های هفتم و هشتم

در مواجهه با دانش‌آموزان دارای معلولیت نکات ذیل را مدنظر داشته باشید:     از ترحم بپرهیزید برخی افراد در برخورد با  معلولان، ناخودآگاه ترحم می‌کنند. شاید برای بسیاری، مرز بین توجه و ترحم چندان قابل تمیز نباشد. ترحم، به هرگونه دلسوزی یا محبت نابجا و اغراق شده گفته می‌شود که همیشه برای افراد دارای معلولیت آزار دهنده است. برخی نیز در تعامل با افراد دارای معلولیت، لحن‌شان را کودکانه می‌کنند یا تلاش می‌کنند ساده‌تر صحبت کنند. همه این افراد با حسن نیت و به قصد کمک به معلولان یا شاید به زعم خود، به هدف کاهش رنج آنان، دست به چنین کاری میزنند. باید در پاسخ به این
دسته‌ها
مقاله

در مدرسه؛ بخش ششم

فصل دوم: چگونگی تعامل با دانش‌آموزان دارای معلولیت در این فصل قصد دارم در آغاز، نکاتی عمومی در خصوص چگونگی تعامل با افراد دارای معلولیت، با تاکید بر دانش‌آموزان معلول و نیازهای آموزشی-تحصیلی آنان ارائه دهم و در ادامه، در بخش‌هایی مجزا به نکاتی ضروری درباره نیازهای دانش‌آموزان با معلولیت‌های مختلف به طور خاص بپردازم و برای هر یک راهکارهای عملی ارائه کنم. پیش از ورود به بحث، شنیدن روایت‌هایی از افراد دارای معلولیت و مشکلاتی که در دوران دانش‌آموزی با آن مواجه بوده‌اند، می‌تواند تصور بهتری از وضعیت دانش‌آموزان معلول ارائه نماید. رضا، 27 ساله، فلج اطفال من همیشه در مدرسه به نحو غریبی مورد استثنا قرار می‌گرفتم
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

اینجا آمریکا، روزهای سخت

دوستان سلام. وقت بخیر. قبل اینکه ادامه مطالب رو بنویسم، ذکر چند موضوع رو ضروری دیدم: من از نوشتن این مطالب چند هدف دارم. یکی انتقال تجارب و آشنا کردن شما با فرهنگ خارج از کشور و دوم انگیزه دادن برای تلاش بیشتر در زندگی. من سعی می کنم توصیفاتم از وضعیت خودم و اطرافم منصفانه باشه و از ارائه ی یک تصویر بی نقص و آرمانی بپرهیزم. سعی می کنم در عین اینکه نوشته هام امیدبخش باشه، مشکلات و یاس ها و شکست ها رو هم بنویسم که شاید تجربه ای باشه برای دیگران. شما هم میتونید با نظرات و انتقاداتتون بحث رو سمت و سو بدید. همچنین
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

اینجا آمریکا، پرواز به ینگه دنیا

بعد از بازگشت از ارمنستان، رزومه ام را برای سفارت ایمیل کردم. اما یک چیز من را بسیار نگران کرد. فرم DS که از طرف دانشگاه استونی بروک صادر شده بود لا به لای مدارکم بود. انتظار داشتم این فرم را سفارت نگه داشته باشد اما به من پس داده بودند. کمی استرس سراغم آمد. یک هفته بعد، ایمیلی از سفارت دریافت کردم که سوالاتی درباره سفرهای خارجی قبلی ام پرسیده بود. خیالم راحت شد که این مرحله را رد کرده ام و در حال بک گراند چک هستم. شنیده بودم صدور ویزای امریکا حدودا 2 تا 3 ماه به طور متوسط به طول می انجامد. من هم برای