فکر می کنم اواخر آبان ماه 99 بود. من با خانم نسترن یاری که در زمینه تولید محتوا و مشاوره فعالیت در فضای مجازی همراه محله شدند جلسه داشتم. صحبتمون به مسیر خوبی رفت. از ایده های مختلف صحبت کردیم. من از نقاشی و رنگ گفتم و توضیح دادم که مدتهاست ذهنم درگیر این هست تا بتونیم از نقاشی های برجسته و مشهور تصوری پیدا کنیم. ما عاشق تصوریم. عاشق تجسم. عاشق اینکه بتونیم از نگاه یک نقاش وارد دنیای ذهن یک هنرمند بشیم. درک کنیم و از تماشای یک اثر هنری لذت ببریم. خیلی با اشتیاق حرف زدیم و در عین ناباوری خانم یاری گفت آقای صالحی؟ من
Tag: ایده
عزیزان همراه و هم‌قدم با محله نابینایان، سلام و عرض ادب. به همین زودی به هجدهمین شماره از نشریه جهان آزاد رسیدیم. این شما و این هم نشریه جهان آزاد در ایستگاه هجدهم: مشخصات مقاله نام مقاله: Kid Talk A Conversation with Mark Riccobono: سخنی با کودکان، گفتگویی با مارک ریکوبونو نویسنده: Carlton Anne Cook Walker منبع: Future Reflection مترجم: داوود چوبینی سخنی با کودکان، گفتگویی با مارک ریکوبونو هر ساله در کنفرانس “سازمان ملی والدین دارای فرزند نابینا” “NOPBC”, رئیس فدراسیون ملی نابینایان آمریکا “NFB” با وجود مشغله کاری، برای صحبت کردن رو در رو با فرزندانمان وقت می گذارد. ما کودکان را به جلوی اتاق فرا می
این پست با توجه به تیترش باید علمی باشه. یعنی خودمونیش حال نمیده. حد اقل خیلی ها این تیریپی فکر می کنند. من که از اولش هم که این سایتو راه انداختم، رسمی بودنی که خیلیا اصرار داشتند رو به پوشک پسر نداشتم هم نگرفتم. اینه که نه یاد گرفتم و نه خواهم گرفت که رسمی باشم یا ی چیزو سر جای خودش بگم یا بنویسم. اصن چه معنی داره ما فکر کنیم سر جای هر چیزو بلدیم و مفهوم مزخرفی به اسم نظمو بسازیم؟ هرتی پرتی زندگی کردن چشه که نظم می سازیم؟ اصن کلا قانون سایتو هم نقض کردما! مثلا یعنی به اصطلاح خیر سرم راهبرم. راهبری
