ماه بهمن را با امید برف و باران آغاز می‌کنیم. وعده‌ای که ماه‌ها است لب‌های خشکیده خاک ایران را در انتظار گذاشته و حالا گویا قرار است با به تن کردن لباس تحقق، برایمان شادی را افزون کند. این شماره از ماهنامه نسل مانا را به آنهایی تقدیم می‌کنیم که خود از جنس نابینایان نیستند اما زندگی حرفه‌ای و کاریشان را وقف اعتلای کیفیت زندگی نابینایان کرده‌اند. آنها که شغلشان را خدمات رساندن به فرد فرد نابینایان برگزیده‌اند. دلیلشان برای همراهی با جامعه افراد با آسیب بینایی هرچه که باشد، ما نابینایان، دستشان را به گرمی می‌فشاریم و همراهی و همدلیشان را با آغوش باز استقبال می‌کنیم. بهانه این
Day: بهمن ۱, ۱۴۰۲
یک سلام برفی به رفقای محله نابینایان، از بینا گرفته تا نابینا و از عابر گرفته تا ناظر و خلاصه سلام! اوضاعِ احوالاتتون چطوره؟ از صمیم دل امیدواریم که حسابی خوب باشید! اولین ماه زمستون هم مثل برق و باد اومد و رفت. در آستانه ماهی دیگه ایستادیم و طبق معمول، گردشی کوتاه در ماهی که گذروندیم خواهیم داشت تا ببینیم که پشت سرمون چه خبرها بوده! در دیماهی که گذشت: یک مرور کوتاه از آذرماه داشتیم: مروری بر پست‌های محله نابینایان در آذرماه 1402! پریسا جمعه ۱ دی ۱۴۰۲ سفر نود و چهار از سری سفرهای جهان آزاد‌رو رفتیم: نشریه جهان آزاد، شماره 94. حقیقت
