سلامی صمیمی به یاران صمیمی نشریه‌های محله نابینایان و در این نوبت، نشریه تنآوا. با سومین شماره از تن‌آوای محله نابینایان در خدمت شما هستیم. بینایی تا چه اندازه در پیشرفت تعاملات اجتماعی نقش داره؟ آیا این نقش اونقدر پررنگ هست که بدون وجود بینایی ما قادر به برقراری و حفظ ارتباطات عادیمون در اجتماع نباشیم؟ آیا فقدان بینایی به مفهوم انزواست؟ و آیا هیچ راهی برای تغییر این مسیر نیست؟ شاید تن‌آوای امروز بتونه درصدی از این ابهامات‌رو واسمون حل کنه و با بالاتر بردن سطح آگاهیمون در این موضوع، قدری از حجم نگرانی‌های ما و والدین و مربیان و هر کسی که با معلولین بینایی سر
Tag: ارتباطات اجتماعی
سلام به دوستان دوست‌داشتنی محله نابینایان. امید که جاده زندگیتون سرشار از زیباترین منظره‌ها باشه! مسأله آموزش، به خصوص آموزش نابینایان، موضوعیه که همیشه حرف‌های زیادی برای گفتن در موردش هست و راه‌های نرفته و تجربیات جدید در این قلمرو گویی بی‌انتهاست. مقصد سفر امروزمون به جهان آزاد کلاس‌های بازیه. خب البته از خاطر نبردیم که کلاس معمولا محل درسه ولی «کِلی لاور»، میزبان سفر این بارمون قراره واسمون توضیح بده که چه جوری میشه درس خوندن‌رو بازی کرد و بازی‌رو درس گرفت. از اونجایی که هرچی ما در تعریف و توصیف این مفهوم بگیم چندان مفید نخواهد بود، بهتره شرح این تجربه‌رو در یک مصاحبه مختصر و
سلامی به رنگ ناب دریای دل‌هاتون به صاحبدل‌های محله نابینایان. امید که همواره سوار بر مرکب مراد باشید! همچنان در امتداد زنجیره سفرهای محله به جهان آزاد با شما هستیم. گاهی افرادی از بین ما، از جنس من و شما، عجیب می‌درخشن و تبدیل به اسطوره میشن. اسطوره‌هایی از جنس واقعیت. از جنس ما. تمرکز ما در سفر اینبارمون به جهان آزاد روی یکی از این شخصیت‌هاست. کسی که از درد شمشیری ساخت برای پیروزی بر شب. اجازه بدید برای شناسایی و آگاهی بیشتر از محتوای سفر امروز، به اصل ماجرا بپردازیم. مشخصات نشریه: نام مقاله: Why Is Helen Keller the Only Blind Person Anyone Knows? چرا
