Day: مرداد ۱۹, ۱۳۹۵

بعضی وقتا همه چی بر وفق مراده.. سکوتِ محض… ساندفورجِ مطیع… حنجره ی آماده و صدای خوب و انرژی زیاد و حس و حال کتاب خوندن.. همه چی میشینه کنار هم که تو چند فصل کتاب بخونی بی دغدغه و فکر و نگرانی و همه چی تموم و عالی.. بعضی وقتا اما مث امروز از صُب که وخسادی همه چی دس بدست هم داده تا تو روزت سگی بشه… صدا: عینهو خر… ساندفورج خرتر… آرامش خونه از خر اون ور تر… انرژی و حس و حال کتاب خونی یه چی به خر بدهکار… میکروفون: یه خر کمشه.. بگو یه طویله خر… هاهاهاهاهاهاه… امروز صدام واز نمیشد… ساندفورج نمیدونم چرا

وقتی سایه ی سیاه شب روی اتاقم سنگینی میکند وقتی تمام اتاقم از نبودنت پر شده وقتی تمام چیزی که از تو برایم مانده یک مشت خاطره ی شیرین است وقتی خودت هم میدانی نبودنت عجیب کلافه ام کرده دیگر وقتش است وقتش است که به خاطراتمان پناه ببرم و اتاقم در مردادیترین گرما شبی بارانی را تجربه کند منت آسمان را نمیکشم ابر چشمهایم به اندازه ی کافی بهانه برای باریدن دارد سر روی شانه ی تنهایی ام میگذارم و میبارم آنقدر میبارم تا خدا هم دلش برایم بسوزد و صبح که بیدار شدم ببینم قاصدکی برایم پیغام آورده: در یک غروب سرد پاییزی از همان غروبهایی که

باور کنید آدمی عقده ای نیستم! یعنی حد اقل سعی میکنم نباشم! ولی مثل خیلیا از جلب توجه احتمالا خوشم میاد خخخخخخ! امسال اینجا کسی حواسش به من نبود و دقیقا همونی شد که دوست داشتم بشه! یعنی از دیروز خدا خدا میکردم که پست تولد خودم رو نبینم تا بتونم نقشهم رو اجرا کنم! خب علاوه بر جلب توجه علاقه زیادی هم به چزوندن دیگران دارم و چی چزاننده تر از این که خودت برا خودت پست تولد بزنی، کامنتاشم ببندی که هیچ کس نتونه بهت تبریک بگه! خلاصه یک سال دیگه هم برای من و البته شما گذشت! این پیامی هست که هر روز، هر ساعت، هر