Month: اسفند ۱۳۹۲

به نام الله دراین مسابقه که برای افزایش اطلاعات عمومی مون هم خوبه هر بار یکی از اعضایک فردی یا جایی از دنیا رو در نظر می گیره و از بقیه می خواد حدس بزنن که به چه جایی چه چیزی و یا چه کسی اشاره داره(اسم تاپیک من کی هستم بخاطر اینه که طولانی نشه و گر نه جواب می تونه شی یا جایی هم باشه ) و نهایتا با دادن جواب توضیحاتی هم درباره اون می ده قوانین : 1-سوالاتی که بچه ها می پرسن رو باید فقط با بله خیر جواب بدهید 2-هر فرد فقط در هر بار یه سوال مطرح کنه مثلا سیتا یه سوال

سلام سلام سلام ای میلادو چه خبرته حی پست پشته سر هم ردیف کردی بابا نوبت به بقیه هم بده .ببین مثلأ سیتا را که داره دنبال سوژه مناسب میگردد تا همه را مستفیض کنه.اوه میلاد چه خبره صف کشیدی برای سیتا . ببخشید اشتباه کردم خوب همسایه منه تو محله گوش کن خواستم شوخی کنم باهاش چرا میزنی خوب…. بچه ها از نظر غواصان زیر آب دنیای دیگه است چرا چون تمام قشنگی های دنیا زیر آبه وقتی تو سواحل چابهار برای گرفتن عکس زیر آب میری و از گیاهان و جانوران عکس یا فیلم میگیری خواهی دید که اینا همش واقعی است .یا مثلأ وقتی با بچه

سلام دوستان عزیز وقت همه شما بخیر دوستان متنی رو که براتون گذاشتم در مورد تعامل اجتماعیه  تا حالا شده به این موضوع فکر کنید که مشکل بینایی میتونه در نوع تعاملات اجتماعی اثر بزاره؟                                   تا حالا شده توی موقعیتی قرار بگیرید که با خودتون بگید اگه مشکل بینایی نداشتم میتونستم توی یه موقعیت خاص اجتماعی مثل جمع های دوستانه  یا محیط های اجتماعی، کوچه و خیابون با افراد مختلف راحت تر ارتباط برقرار کنم؟ من خیلی مشتاقم نظرات شما دوستان عزیزم رو بدونم چرا، باید افراد به نمودهای ظاهرا بی اهمیت رفتار اجتماعی علاقمند باشند ؟ گذشتن از کنار کسی در خیابان یا رد و بدل کردن

به نام الله سلام هم محله ای اگه بمدت 24 ساعت نامرئی بشی چیکار می کنی ؟

سلام دوستان عزیزم. سعادت، سعادتمند، مرغ سعادت، با سعادت، خوشا به سعادتت، سعادت آباد. اینها همه مشان از ارزش کلمه سعادت و مفهوم کلی آن دارد و اهمیتی که برای هر شخص به عنوان یک آرزو و یک آرمان برای خود و دیگران. من از دوستان خوبم تقاضا میکنم که پس از خوندن این پست، نقطه نظر شون رو در باره این که یک انسان سعادتمند چه خصوصیاتی میتونه داشته باشه و یا بهتر بگم سعادت رو در چه چیزهایی میدونند رو توی کامنتها شون بذارن. سمیناری برگزار شد و پنجاه نفر در آن حضور یافتند. سخنران به سخن گفتن مشغول بود و ناگاه سکوت کرد و به هر

سلام به همه عزیزای خودم قبل از هرچی اگر مطلب طولانی شد بنده را ببخشید . روزی یادمه که برای اولین بار آمدم به جمع کاربران آقای مدیر در کامنتی که من برای یکی از مطالبشان گذاشتم گفتن آقا میلاد شعار نده .خوب باید حق بدم بهش چون من کارهایم را رسانه ای نکردم به جز همان که تلویزیون در ماه رمضان دو سال قبل نشان داد. من میلاد موذنی در تاریخ 20.7.87 در یک سانحه تصادف نابینا شدم حدود 2ماه کما تشریف داشتم بعد از هوش آمدنم من به همراه خانواده به مشهد رفتم که در اونجا با خواهر آقای رفاهی برخورد کردم و ایشان آقای رفاهی و