Tag: بارانی

شب حضور اطمینانبخشش را بر سر و روی شهر میپاشد، و ماه، غرق در ناز و عشوه، به روی هستی چشمک میزند. در این سکوت خواستنی، عطری آشنا از هر سو مشام را نوازش میکند! عطری آشنا، از جنس عاشقانه های طلایی، عطری آشنا، از جنس بارانی شدنهای گاه و بیگاه، از بغضهای بیگاهتر، عطری آشنا… از جنس………. پاییز!… آری، اینک پاییز، در انتهای کوچه ی شهریور، آغوش گشوده تا جهان را در کام نابترین لحظه های عاشقانه غرق کند! روزگار داغ از روزهای تیر و عصرهای مرداد، باید به روزهای رنگپریده و شبهای سرد و بی پایان که خیال فردا شدن ندارند، عادت کند! روزهایی که خورشیدش کم

گوش کنی هااااا!!! سلاااااااام!!!!!!!! چ خبر؟؟ خوبین؟؟ دوستای نازنینم با عرض پوزش، بازم دکلمه آوردم واستون که گوشاتونو آزار بدم این دکلمه رو که غزل بارانی از استاد محمدعلی بهمنی هست میتونین از: این لینک دانلود کنین. به قول استاد بهمنی: خوش به حال من و دریا و غروب و خورشید و چه بیذوق جهانی که مرا با تو ندید یا شاه بیت ایشون به نظر من که میگه: با او چه خوب میشود از حال خویش گفت دریا که از اهالی این روزگار نیست امیدوارم زیاد از این دکلمه بدتون نیاد لحظاتتون سرشار از لبخند خدا……. یک بار تو هم عشق من از عقل میندیش بگذار که دل