Day: اسفند ۱۲, ۱۳۹۷

سلام به هم محلیهای عزیز حال و احوالتون چطوره؟ دیگه کم کم داره بهار از راه میرسه و ننه سرما داره بساتشو جمع میکنه هرچند که سال به سال زمستون بهاریتر از سالهای قبل میشه. دیگه خبری از برفهایی که قبلً میبارید نیست، یادش بخیر برف بازیهای توی حیاط مدرسه، دنبال هم میکردیم تا گلوله ی برفی که درست کردیم رو به سمت هم پرتاب کنیم. ولی دیگه از اون شادی های کودکانه ی ما خبری نیست. یادش بخیر!!! حتی بزرگترها هم توی کوچه برف بازی میکردن و صدای خنده ها بود که شادی ها رو صد برابر میکرد. ولی حالا دیگه ننه سرما مثل قبلً شاد نیست، دیگه

میخواهم کمی خودمانی بنویسم. من یک نابینا هستم . کسی که علاوه بر نابینا بودن سختی‌های زیادی را تحمل کرده اما باز هم امیدوار به آینده ای روشن است . آینده ای که خودم برای آن نقشه میکشم. می دانی؟ نداشتن بینایی با خودش مشکلاتی را می‌آورد . آخه می‌گویند چشم سلطان بدن است اما حالا مجبورم بدون آن زندگی کنم . من باید نابیناییم را بپذیرم . من باید برای تغییر زندگیم تلاش کنم . بعضی از مردم مرا به خاطر نداشتن بینایی مسخره میکنن اما من باید بگذرم از بعضی از این مسخره کردنها. چون این را فهمیدم که معلولیت فقط برای جسم اتفاق نمی‌افتد بلکه انسان

سلااااام به همه ی شما دوستان خوب هم محله ای الل خصوص بانوان محله. در خدمتتون هستم با یازدهمین پادکست روی موج دریا به مناسبت روز مادر و روز زن یه کم دیر شد. اما اشکال نداره. به قول یکی از دوستان خوبم این روزا دیگه مناسبت ها هفته ای شده هفته زن یا هر هفته ای دیگه فکر کنم واسه ما این کارو کردن که کارمون راحت تر باشه خخخ. حالا بگذریم. بریم سر اصل مطلب و این که شما توی این برنامه همراه خواهید بود با یک شعر خوانی به مناسبت روز مادر و دوتا گزارش به همین مناسبت و آقای مردم و یک سورپرایز که سورپرایزو