Tag: شعر

سلام به شما هم محله ایها ی گل خودم. امروز اومدم با یه ترانه و یه خواهش. اول بریم سراغ ترانه. . . . نام: دارم میمیرم … بیا ببین چه خستهم من ببین بار سفر بستم ببخش اگه یه روزی من شکستم قلبتُ عشقم. // بیا که دارم میمیرم به دست غم اسیرم من زل بزن باز توی چشمم بزار آروم بگیرم من. // بهم قولی بده نازم که عاشق بشی تو بازَم بزار با رفتنم عشقم برات زندگی بسازم. // منو بِبَر تو از یادت برو با اون که میخوادت بزار تا بمونه لبخند به روی صورتِ شادت. … خوب بریم سراغ خواهش. لطفا وارد صفحه ی

آسمان صاف.زمین پر از خالی و دل آدم از فضای اندوه پر به گمانم در هیچ گلدانی اندیشه نمیروید و در پس هیچ نگاهی عمق نیست در هیاهوی روزمرگی کسی به فکر خورشید نیست کسی در شب به ماه نگاه نمی کند و چهره نگران آن کودک را سر چهار راه نمیبیند من در حصرت کلامی تازه در کنار جویبار زندگی نشسته ام در آرزوی حرفی عمیق به صدای پرنده ها گوش می دهم شاید فقط شاید رهگذری بیاید و بگوید آسمان آبی است و در همین نزدیکی گلی در حال شکفتن است نمیدانم.. فقط باید از نو نگاه کرد لمس کرد حس کرد بودن را … دوست را لبخند

سلام سلام. سلام به همه ی هم محله ایهای عزیزم امیدوارم مثل همیشه خوب و خوش و سلامت باشید دوستای گلم من واستون یکی از شعرهای خودم رو آوردم انشا الله که خوشتون بیاد خوشحال میشم نظراتتون رو بشنوم خب من نمیدونم دیگه چی بگم بریم سر اصل مطلب. بفرمایید از اینجا دانلود کنید این هم متن شعر برای دوستانی که امکان دانلود ندارن ب گوشم قصه ای دیگر بخوان امشب بمان با من که من از دوریت بیتاب بیتابم حلاک لحظه ای خوابم بمان با من برای دوریت از من پریشبها و دیشبها بگو یک قصه ی تازه. هنوز هم باورت دارم بگو هرچه تو میخواهی بگو ای

سلام به هم محله ایهای عزیزم امیدوارم که حالتون خوب باشه بازم واستون شعر آوردم انشا الله که خوشتون بیاد بفرمایید شعر . . . . . پشت دیوار همین کوچه ب دارم بزنید، من که رفتم بِنِشینید و هوارم بزنید. باد هم آگهی مرگ مرا خواهد برد، بنویسید کهبد بودم و جارم بزنید. من از آیین شما سیر شدم سیر شدم، پنجه در هرچه که من واهمه دارم بزنید. دستهایم چقَدَر بود و ب دریا نرسید، خبر مرگ مرا طعنه ب یارم بزنید. آی آنها که ب بی برگی من می خندید، مرد باشید و بیایید و کنارم بزنید. . . .با آرزوی موفقیت. شادکام و سر بلند

دوستان درود امیدوارم حالتون خوب باشه. این اولین پست منه. من تو این پست یکی از شعرامو ب صورت صوتی تقدیمتون کردم. امیدوارم خوشتون بیاد.ّ اینم لینک دانلود راستی با کامنتاتون خوشحالم کنید. با تشکر

درود به دوستای خوب و مهربونم. حال و احوالتون چطوره؟ توی این پست میخوام شما رو به شنیدن یک دکلمه دعوت کنم. این دکلمه، شعری هست از شاعر مهر پیشه و بسیار با احساس، استاد فریدون مشیری به نام “خانه دوست کجاست”. امیدوارم تونسته باشم حس قشنگی رو که خودم از این شعر زیبا نصیبم شد به شما خوبان هم منتقل کنم. برای دانلود اینجا رو کلیک کنید. این اجرا رو با صدای خودم بهتون تقدیم میکنم. پاینده باشید.

زیر باران بس غزلها چیده ام دردها دیدم ولی خندیده ام رشته های جان من از من گسست بس که رنگارنگ انسان دیده ام می شود تاریک روزم همچو شب زان که دور ناکسان چرخیده ام درد دارد زیر باران چتر برد زیر باران اشکها پاشیده ام دل به دریا می زنم اما دریغ من ز دریا هم دگر ببریده ام دام دنیا دست و پایم بسته است من ز خوبیهای خود بد دیده ام داستان ماریا پایان گرفت هر چه بشنیدی بگو نشنیده ام

سلام، من مهران اسلامی هستم، این اولین پست من و همینطور اولین شعری از خودمه که در اینجا منتشر میکنم.   با تو این لحظه های غریب را دوست دارم با تو این روزهای عجیب را دوست دارم. در گریز از شبان سیاه ثانیه هایم با تو این روزگار فریب را دوست دارم. نا رفیقان فراوانند و نا نجیبان چه بسیار با تو این مردم نا نجیب را دوست دارم. با تو این فکر های لطیف را میپسندم با تو این آینده ی بس قریب را دوست دارم. سرنوشتی که تلخ است و روزگاری که نیرنگ با تو این مردم نا شکیب را دوست دارم. با تو شب زنده داری

به تو گفتم که عمر تو به باد است. بگفتی زندگی اینگونه شاد است. به تو گفتم نده عمر خود از کف. بدان کل زمانت از کفت رفت. به تو گفتم ته کارَت تباهیست. دعا پیش خدا بهر رهائیست. تو گفتی من بدانم از برم رو. بگفتم تو ندانی در حد جو. اگر دانی که حرف من درست است. فنا و فقر عمرت را بجست است. چرا خود را به دست بد سپاری? چرا طی میکنی عمرت به خاری?. به من گفتی شده بهر من عادت. به این جمله بشد کار تو راحت. به تو گفتم نیار اینقد بهانه. بگفتی تنبلان را هست نشانه. به تو گفتم بشو آدم

سلام. یکی از بچه ها میگفت متن هایی که مینویسی جای کار داره و بد نیست. پیشنهاد کرد بزنم توی خط شعر و ترانه که منم یک چیزی دیشب به کلهم زد نوشتمش. البته نمیدونم چی از آب درآمده باشد. خودم که اصولا نارسیسیستم و از شعرم خوشم اومد. شعر را نباید بگی، باید خودش بییاد: نیستی، باز، از این فاصله ها بیزارم، توی سایتم، توی اسکایپ، چه بد بیکارم. لختیت، آه، به نام دل من بود فقط، حال، هر ثانیه در حصرت یک دیدارم. گرم بودی و ز گرمای تنت میمردم، حال، گرمم، ولی افسوس، چه بد تبدارم. مال من نیستی و نیستم از جنس تنت، وزن تو

سلاااااااااااااااااااااااااااام گووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووش کنیا چطورین؟ خوبین؟ من امروز خیلی سر حالم آخه شب قشنگیرو  پشت سر گذاشتم میدونین چرا؟ از دیروز  تا همین حالا یکی از داییام که خیلی با هم جوریم خونمونه من با این داییم خیلی مچم چون خیلی از نظر خصوصیات اخلاقی        نقطه نظرها احساسات و کلی چیزای دیگه شبیه همیم. نمیدونم بهتون گفتم یا نه؟ که من شعر میگم البته نه در حد حرفه ای داییم بهم قول داده بود که شعرای منو با یکی از دوستاش که فکر میکنم آهنگسازه در میون بذاره و دوستش هم اگه خوب بود شعر منو  به چند تا از خواننده ها معرفی کنه. قرار بود که اول شعر منو

سلام بچه ها خوبین؟ خوشین؟ چی کارا میکنین؟ راستش فکر نمیکردم که توی این یه ماه اینجا بنویسم یه وقت فکر نکنید که  اعتیادمو به گوش کن ترک کردما  نه بابا دیگه حتی برای خانواده هم حرف زدن من درباره اینجا عادی شده مثلا وقتی میگم میخوام فلان چیزو بذارم توی سایت همه میدونن که منظورم گوش کنه. هنوز هم به هر نابینا یا بعضا بیناهای علاقه مند که میرسم فورا اینجارو معرفیش میکنم .خودممکه کلا انقدر اینجا پلکیدم که دیگه حتی اگه عرض خیابونای محلرو به میلیمتر ازم بپرسن میتونم جواب بدم ولی خوب کمتر از یک ماه به کنکورم مونده و باید حسابی بخونم داستان گذاشتن این

بینظیره حتماً بخونش نویسنده: سارا – ۱۳٩۱/٩/٢۶ پا به پای کودکی هــــایم بیا کفش هایت را به پا کن تا به تا قاه قاه خنده ات را ساز کن باز هم با خنده ات اعجاز کن پا بکوب و لـــــج کن و راضی نشو با کسی جز دوست همبازی نشو بچه های کوچه را هم کن خبر عاقلی را یک شب از یادت ببر خاله بازی کن به رسم کودکی با همان چادر نمـــــاز پولکی طعم چای و قوری گلدارمان لحظه های ناب بی تکرارمان مادری از جنس باران داشتیم در کنارش خواب آسان داشتیم یا پدر اسطوره دنیای ما قهرمان باور زیبــــای ما قصه های هر شب مادربزرگ