Tag: یادداشت

برای خودم که خیلی جالب بود. همیشه فکر میکردم بازیگری کار ساده ای میتواند باشد ولی وقتی صدای کلیک دوربین، تمام تواناییهایم را به یک باره صفر کرد، فهمیدم کار هر بز نیست خرمن کوفتن. تازه به نتایج جالب دیگری نیز رسیدم و خیلی از مفاهیم و باور ها توی ذهنم جابجا شدند و شاید زیر و رو شدند. بحثی که در کنفرانس شماره ی شش تحت عنوان امکان یا عدم امکان و الزام آموزش حرکات چهره به نابینایان داشتیم، لحظه به لحظه در تصویر ذهنیم پررنگ تر میشد تا به این نتیجه رسیدم که بله، خیلی از حرکات هست که بعضی از ما نابینایان بلدشان نیستیم و احتمال

همیشه نمیشود از غمهایی که مثل آوار سرت خراب میشوند بنویسی. گاهی وقتها باید از خوش هایی که به تو میگذرند هم بنویسی. باید اگر ازبدی ها و ناراحتی ها و آشفتگی ها مینویسی، از لذت ها و کیف ها و عشق ها و حال ها نیز بنویسی. من نیز مینویسم. از چند روز پیشم که با وجود موبایل خاموشم، با وجود درسهای زیادم، با وجود اینکه به عنوان یک دانشجوی کارمند، بد جور پر مشغله شده ام ولی گردش و تفریح و عشق و حال با دوستانم را هنوز از یاد نبرده ام. هنوز یادم هست چطور میتوانی دستت را در دست دوستت حلقه کنی و در خیابان

درود به همگی. خوب. اولش بگم که بالاخره بازم من فرصت کردم ی کمی با شما گپ بزنم اون هم از نوع صوتی. در ادامه تونستم یک آموزش درست و حسابی که توی قوطی هیچ عطاری پیدا نمیشه هم واسه شما بضبطم یعنی ضبط کنم. اولش گفتم فقط توی این پادکست باهم حرف بزنیم. بعدش گفتم که اصلا فقط بذار ی آموزش ضبط کنم. بعد به این نتیجه رسیدم که هم آموزش ضبط میکنم، هم حرف میزنیم. چطوره؟ خوبه؟ جالب اینجاست که من در ابتدای پادکست کلی مث وروره جادو حرفیدم، بعد آموزش دادم، بعد هم که آموزشم تمام شده و خداحافظی کردم، بازم بعد از خداحافظی حرف زدم.

سلام. چطورید گوشکنیهای عزیز. من هر وقت وقت داشته باشم، مثل امشب فایلهای صوتی و آموزشی و تفریحی واسه شما ضبط میکنم. میریم که داشته باشیم یکی دیگه از آشهای شله قلمکار مجتبی را. امیدوارم لذت ببرید و کیف کنید. پیشنهاد میکنم از دستش ندید و حتما دانلودش کنید. در این پادکست صوتی: با شما گپ میزنم. با دانش آموز ها هم یک حرف کوچکولو دارم. با هم میخندیم. به آهنگی که من خودم خوندم و شعرش هم از خودمه گوش میدیم. یک آموزش جالب را تجربه میکنیم که یک ترفند جالب برای جستجو در ایمیل است. راجع به بهتر شدن محله صحبت میکنیم. به آهنگ های غربی و

سلام. امروز واقعا تجربه ی خیلی خیلی ترسناکی را از سر گذراندم. خوب، اولش قرار شد بروم قصابی، یک قلم پای گاو یا گوسفند سفارش بدهم که رفتم و تحریک شدم دیدم جناب صالحی کارت خوان داره، منم بیست تومان گوشت نازک پشت مازو، از آن گوشتهای چرب و نمر و خوشمزه خریدم آوردم گذاشتم توی یخدان یخچالم. البته فکر نکنم این گوشت به من وصال بدهد چرا که من فقط امروز را مهمان منزل خودمان هستم و از فردا دوباره به خوابگاه میروم و احتمالا خانواده ی گرامی، گوشت نازنینی که خریدم را، گوشت خوشمزه را، گوشت نازک پشت مازو را بزنند به بدن که خوب البته نوش

آره عزیزم، شما خودت، بله بله، شما دوست گرامی به من بگو ببینم کرایه تاکسی موتوری چند؟ دقیقا چند؟ گفتند بنزین لیتری هفتصد، نگفتند هفتصد دلار، گفتند هفتصد تومان که خمس یک دلار هم نمیشه. حالا شما در نظر بگیر من شب شده، به شدت خوابم هم مییاد، وسط اتوبان از مینیبوس پیاده شدم، الان من سیمینم. البته سیمین خودتی من اون یکی سیمینم. یعنی مجتبی ولی مکانم خوب سیمین. حالا اگر بخواهی دربستی از سیمین بری دروازه شیراز، تاکسی پنج تومان میگیره. اگرم بخواهی خطی بری، اتوبوس سیصد و تاکسی هزار میگیره. توی همین هیری ویری های حساب و کتاب باشید و منو در نظر بگیرید که مث

اصلا توی فاز تصویر سازی و خوشگل نوشتن نیسم امشب, امشب دلم خیلی خیلی واسه دوران کوچیکی هام تنگولیده! دوس دارم میشد برگردم بچگیم, اون وقتا گاهی از دوسام بودن خیلی هوامو داشتن, دسمو میگرفتن میبردنم بیرون, یا با دوچرخه یا موتور تاب میخوردیم توی شهر. داداشمم بود, اون موقع ها وقتش آزاد بود, بیرونم می برد, تابم میداد, منو با مغازه ها و دوستاش آشنا میکرد, یادمه وقتی داداشم میومد ترمینال زاینده رود منتظرم میشد که من برسم و از سرویس مدرسه پیاده شم چه قدر واسم لذت بخش بود! داداشم منو می بردم توی ساندویچی ترمینال که توی فضای سریع السیرش فقط و فقط آهنگهای لوس آنجلسی

آخ, بیچاره, هر کس خصوصا بچه های قشر ما که به تو میرسیم, لهت میکنیم, گناه داری که تو! هر وقت ما مصمم میشویم و یک قدم به جلو برمیداریم, تو عقب عقب میروی, گناه داری که تو! هر وقت هم ما اعتماد به نفسمان را از دست میدهیم و راه را گم میکنیم تو با اعتماد به نفسی خاص, رو به جلو حرکت میکنی. میسابیمت و فرسوده میشوی و باز هیچ نمیگویی, گناه داری که تو! زیر شلاقهای ننه سرما و اکنون زیر این آفتاب داغ, مثل یک مار خوش خط و خال, از پای پله های پل تا پای پله های خانه, دراز کشیده ای, گناه داری

سلام به همه امیدوارم حالتون خوب خوب و کیفتون کوک کوک باشه. دلم خیلی خیلی واستون تنگ شده. ی کم باهاتون بحرفم بلکم دلم آروم بگیره و شما از ی چیزایی هم شخصی و هم در مورد سایت, مطلع بشید. از سه تا امتحانی که دیروز داشتم سه تاش را خوب دادم. خدا رو شکر. اولش خیلی استرس داشتم ولی یواش یواش هرچی بیشتر میگذشت استرس منم کمتر میشد. من پریشب تا صبح نخوابیده بودم ولی در کمال شگفتی, دیروز که رفتم دانشگاه, اثری از آثار خواب در من دیده نشد. کارشناسان بر این باورند احتمالا خواب در کمینگاهی قائم شده میخواد وسط یکی از سه امتحان محکم به