خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
داستان و دل‌نوشته

روایت مستقل شدن من

سلام بچه ها امیدوارم خوب باشین. عیدتونم مبارک. من اول می خواستم ماجرای استقلالمو صوتی بذارم اینجا که ضبطشم کردم شد تقریبا بیستو خورده ای دقیقه که گفتم ادیتش می کنم و می ذارم. حالا تقریبا یک هفته می گذره و امشب گفتم ادیت کنم. چون حوصله نوشتن نداشتم. اما الآن در لحظه گفتم همین حالا که انرژی دارم بنویسم که حداقل به درد یکی بخوره و این که حسم خوب نبود از یه فایل نسبتا طولانی. ممکن بود درصد زیادی به خاطر صوتی بودنش حوصله نکنن. اصل مطلب من که متولد 78 ام و همین سه شنبه هم تولدمه که شده عید مبعث. ما سه تا بچه ایم
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

خاطراتی از جنس شب! بخش چهارم

کابوس میدیدم!. از خواب پریدم!. میخواستم که به آغوش تو پناه ببرم!. افسوس!… افسوس! یادم نبود که از نبودنت, به خواب پناه برده بودم! … صدای آرام پاندول ساعت سکوت شب را بر هم میزند. شب آرام و سردیست!. امشب باز یکی از آن کابوس های همیشگی به سراغم آمد و خوابم را آشفته کرد. وهشت زده از خواب پریدم. با خودم فکر کردم: برای این که از حال و هوای این کابوس آشفته بیرون بیایم, بهترین کار نوشتن است. پس حالا که قرار است چیزی بنویسم, چه بهتر که با نوشتن ادامه خاطراتم به قولی که به دوستان خوب هم محله ای داده ام وفا کنم. دوست دارم
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

تنهایی

نمیدونم چقدر با تنهایی جور باشید. اکثرتونو که می شناسم ماشالا آدم های اجتماعی هستید و به تنهایی حتی فکر هم نمی کنید و همیشه ازش فراری هستید. خودم ولی نه. من و شاید یه عده ی کمی از شما، از اون هایی هستیم که با تنهاییمون حال می کنیم. خیلی هم حال می کنیم. همیشه با خودم می گفتم چرا من از بچگی تا همین حالا با اینکه خیلی قدرت جذبم، روابط اجتماعیم، زبونم و توانایی هام توی رده ی خودم تاپ هستند، بازم هیچ کوششی واسه دوست یابی نکردم و حتی کوشش کسایی که خواستند به نوعی باهام دوست باشند رو هم بی نتیجه گذاشتم؟ خیلی فکر
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

من و بانک و یه خاطره

سلام و عرض ادب و ارادت خدمت همه دوستان و هم محله ای های عزیز و گرامی تر از گرامی بازم مثل همیشه فرض رو میذاریم بر خوب بودن حال و احوالتون و چاق بودن دماقتون و به کام بودن ایامتون و میریم که بریم سر اصل مطلب مون واااای که جاتون خالی یک شنبه یعنی نه یکشنبه! یک عدد شنبه! فووووق العاده جالب انگیز ناکی داشتم من که دلم نیومد شما رو در یاد و خاطره اش شریک نکنم باشد که همگی با هم رستگار شویم همان گونه که قبلا به استحضار عالی رسیده است ما متأسفانه یک عدد بانوی دقیقه نودی هستیم!, این بار تصمیم داشتم در
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

تجربه های یه دختر نابینا از استقلال

سلام سلاااام بچه ها چطورین؟ باورتون میشه دو هفتست میخوام پست بزنم اما هی امروز و فردا میکنم و جالب اینه که هر چه قدر بیشتر امروز و فردا میکنم میزان مطالبی که میخوام دربارشون بنویسم بیشتر میشه پریشب نشسته بودم داشتم مینوشتم دیدم انقدر موضوعات زیاده نمیشه تو یه پست درستش کرد الآن من سر کلاس سیستم نشستم و دارم اینو مینویسم نمیدونم یادتون مونده یا نه حدود دو سال پیش شرایطم یه طوری شد که مجبور شدم از دانشگاه علامه انتقالی بگیرم و برم همدان تو دانشگاه بوعلی به ادامه درس و بحث بپردازم. اونجا که بودم مشکلات زیاد بود الان چند تا از مشکلاتی که باهاش
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

اگه اومدین تو این پست و برق گِرِفتَکِتون, به من هیچ ربطی نداره.

دروووود و باز هم دروووود به همه ی شما و مخصوصاً شما. آره خود شما که این پست رو میخونین. هیچی. میخوام اول به رسم ادب حالو احوالتونو بپرسم و بینم چه میکنین. خوبین آیا. خوشخوشانتون میشه یا نه. حال ما هم خوبه. بهتر از دیروز, بدتر از فردا. و اما بریم سراغ تجربیات خودم که در تعمیر وسایل به دست اوردم که این نکاتو تقدیمتون میکنم. امیدوارم به دردتون بخوره و اگه دوست دارین مثل من وسایل و لوازم رو انگولک کنین این نکات رو بهشون توجه داشته باشین. یاداوریه این نکته ضروریه که اینا تجربیات خودمند و خب طبیعیه که کاستیهایی هم داشته باشند و یا اصلاً
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

فوتبالیهاش بیایید تو میخوام یه کم با هم کل کل کنیم

به نام خدا هم محلیهای نازنین از شهرکرد نسبتا سرد یه سلام گرم تقدیمتون میکنم. و براتون بهترینها را آرزومندم. هدفم از این پست شاید کم ارزش اینه که حالا که به داربی اوخ ببخشید یادم رفت زبان فارسی را پاس بدارم همون شهر آورد خودمون نزدیک میشیم یه دو دوتایی بکنیم و ببینیم اوخ بازم ببخشید چه قدر من امروز اشتباه میکنم آخه مگه نابینا جماعت میتونه ببینه؟حالا کاری نداریم به نظر شما توی قشر خودمون یعنی همون نابیناهای محترم و محترمه کی کدوم تیم رو دوست داره؟ البته من خیلی خوشحالم که بیشتر هم نوع های عزیزم همون تیمی رو دوست دارن که من عاشقشم. به هر
دسته‌ها
مقاله

سازمان بهزیستی واقعا به زیستی است؟ مناسب سازی

درود بی پایان به شما دوستان. خب می دونم یه خورده دیر شد ولی بحث بهزیستی تا موقعی که معلول وجود دارد باز است. شما را می برم به سراغ یکی دیگر از مسائل مشترک بین بهزیستی و ارگانهای دیگر. این مسأله از مهمترین مسائل برای بعضی از معلولین است. زیرا به استقلال آنها در زندگی کمک می کند. مناسب سازی در محیط شهری و ادارات دولتی. شما دوستان فکر کنید که اگر یک معلول بخواهد در انجام کارهای روزمره به مانند افراد سالم کارهای خود را بیرون از خانه انجام دهد باید جامعه شرایطی را برای او فراهم کند. معلول چرا باید به معنای واقعی وابسته دیگران باشد؟
دسته‌ها
مقاله

یازدهمین مقالۀ ارائه شده در همایش جامعۀ بینا شهروند نابینا، رویکردی اجتماعی و فرهنگی به چالش‌های شغلی نابینایان در ایران

دانلود متن با حجم900KB از اینجا   رویکردی اجتماعی و فرهنگی به چالش‌های شغلی نابینایان در ایران   اسد‌الله بابایی فرد[1]   چکیده:     با وجود آن که در سطح جهانی توجه خاصی به حقوق معلولان می‌شود، در ایران هنوز معلولان در زندگی روزمره‌ی خود دچار مشکلات جدی هستند. قوانینِ مصوبِ دولتیِ حامیِ معلولان، به ویژه نابینایان و کم‌بینایان، در زمینه‌‌هایی همچون اشتغال تاکنون به طور مطلوب در ایران اجرا نشده‌اند. مسائل و مشکلات نابینایان دارای زمینه‌ها و عوامل متعددی است، که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به زمینه‌ها و عوامل اجتماعی و فرهنگی اشاره کرد. هدف این پژوهش عبارت است از بررسی وضعیت اشتغال نابینایان در ایران و
دسته‌ها
داستان و دل‌نوشته

داستان استقلال من

داستان استقلال من از کجا شروع شد؟ از همان روزهای نخست. از همان روزها که عاشق گِل بازی بودم. یکی از همان روزها بود که آن رهگذر به خانه ما آمد و مژده داد که میتوانم با وجود نابینایی، تحصیل کنم. حکایت استقلال من از همانجا آغاز شده بود. در همان نقطه بود که پدر و مادرم تصمیم گرفتند مرا از خود یا خود را از من جدا کنند تا من دنیای دیگری را تجربه کنم و به حال خود هم هیچ فکری نکردند دل بستند به آینده ای مبهم. به دور دستی که شاید بهتر از آن چه بود که حالا در انتظار من بود. به خاطر دوری
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

اقلام مورد نیاز برای ی زندگی معمولی

هه اوایل که مستقل شده بودم، فکر می کردم زندگی یعنی اینکه بری بشینی توی ی خونه واسه خودت حال کنی ولی بعدش دیدم نع. اینطوری ها یا شایدم اونطوری هام که من فکر می کردم نبوده و نخواهد هم بود. نشستم سر انگشتی وسایلی که باید می خریدم رو واسه خودم لیست کردم و جلوی هر وسیله نوشتم که آیا اون رو خریدم و در خونه ی من موجود هست یا نیست. فعلا 13 قلم جنس هست که من باید بخرم و 33 قلم هم خریدم که روی هم رفته میشه 46 قلم جنس. این بحث رو اینجا مطرح کردم که هم ی کمکی از با تجربه ها
دسته‌ها
ویژه نابینایان

جلسه ی هشتم جهت یابی/ شیوه ی صحیح راهنمایی نابینا توسط فرد بینا

به نام مهربونترین مهربونا سلااااااااااام و صد هزار سلام به همه تون. خوبین؟ خوشین؟ خوش میگذره آیا؟ خب خب خدا رو شکر. برای اونایی که گفتن خوبه بد نمیگذره. و همه چی میگذره. چه خوشیها و چه سختیها برای اونایی که گفتن خوش نمیگذره. زندگی همینه دیگه. یه خصلت خوبی که داریم اینه که به هر شرایطی عادت میکنیم و باهاش سازگار میشیم. اگه اینطور نبود که وااااااایییییی وحشتناک میشد. انشا الله که لحظات خوشمون بیشتر از بداش باشه! خخخخ چه همه حرف زدم. بریم سراغ بحث امروزمون. طرز راهنمایی نابینا توسط یک فرد بینا: بهتر اینه که ما یک قدم از فرد بینا عقبتر باشیم و نصف بدنمون
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

کریخونی استقلالیها و پرسپولیسیها در قهوه خانه ی سیزدهم

سلام بچه ها. آه!. چه لذتی داره که امروز از صبح تا عصر, میریم صفا و خوش گذرونی و وقتی هم که عصر شد, میریم سراغ دربی هشتادم و دربی معروف آسیا. جانمی جان!. راستش, حس میکنم استرس تماشای بازی, از بازی کردن خیلی خیلی بیشتر هست. حالا از بازی و استرسش که بگذریم, مکان قهوه خونه سیزدهم ما, ده بالا, یکی از مناطق تفریحی شهر یزد هست. قهوه خونه سیزدهم ما به این صورت شروع میشه : هواپیمای اختصاصی که قبلا تدارک دیده شده, از تهران کار خودش رو شروع میکنه. بچه ها رو از شمال, جنوب, شرق و غرب ایران سوار کرده, به مرکز ایران بر میگرده,
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

پرسپولیس قشنگتر میخوره یا استقلال,,دوستدارین برنده شهراورد کدوم تیم باشه

سلام به گوشکنی های عزیز بله رسیدیم به دربی 79 پایتخت یکی از دوستانی که گوشکنی خراب هست به من گفته که چون خودت هم ورزشی هستی و اینم کاملن ورزشی هست خودت منتشرش بکن منم گفتم که چشم بریم که بریم البته کاملا دوستانه و بدونه هر کدورت و کینه ای. و میخایم تو این پست با هم کری بخونیم. طرفدار کدام یک از این دو تیم هستید؟ آبی,,قرمز این مسابقه قرار یکشنبه/ دوم آذر در ساعت, ۱۸ در ورزشگاه آزادی و با قضاوت یدالله جهانبازی انجام بشه. این دیدار هفتاد و نهمین شهرآورد یا همون دربی میباشد, که در هفتاد و هشت دربی قبلی. ۲۴ بار استقلال,
دسته‌ها
ویژه نابینایان

آموزش جهت یابی شروع شد. هر کی فکر میکنه این کلاس به دردش میخوره بیاد تو.

سلام سلام دوستان. خوبین؟ خوشین؟ روزگار با شما خوبه یا شما با روزگار خوبین؟ هر کدوم که باشه بازم خوبه. خب من دومین بارمه که پست میذارم. شاید چیزایی که میگم به درد خیلیا نخوره. اما فکر کردم جاش توی محله خیلی خالیه. دوستان من توی شهر خودم مربی جهتیابی بعضی از گروههای نابینایان هستم. حدود هشت سالی هست که مستقلم و بدون کمک کسی خودم رفتامد میکنم.  تجربه های زیادی در مورد جهتیابی کسب کردم. برای همین فکر کردم بیام و تجربیاتمو در اختیار بقیه هم  هر از چند گاهی در قالب چنتا پست بذارم. حالا بریم سراغ بحث اصلی. دوستان من از همون ابتدا شروع میکنم از
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

من دوباره اوومدم با کلی حرف درهمو برهم و یه بحث کوچولو درباره استقلال

سلاااام گوش کنیای عزیییییییز حالتون چطوره؟ راستشو بخواین  من حوصلم خیلی سر رفتهو شنبه امتحان دارم امتحان تاریخ امامت. منم متاسفانه اگه به یه درسی علاقه نداشته باشم باید انقدر توی ذهنم سر خودم داد بزنم و خودم رو به در و دیوار بکوبم که درس بخونم. قبلا گیر دادنهای مختلف از سوی مامانم و اعضای دیگه خانواده باعث میشد درس  بخونم ولی الآن که توی خوابگاه هستم هیچکس نیست البته خدارو شکر تا حالا همه امتحانامو در حد بالای 18 دادم ولی خوب دیگه خیلی سخته که تموم غرهاییرو که تا حالا دیگران بهت میزدنرو خودت به خودت بزنی. :d بعضی وقتا خدارو شکر میکنم که کسی نمیتونه
دسته‌ها
داستان و دل‌نوشته

اینم سوغاتی یکی از بچه های اسکایپی باحال (رحمت زاده ی عزیز)

ما فرفره نداشتیم. بچه‌های کدخدا داشتند اما همبازی ما نبودند که دست ما بدهند. مسعود و مجید نقشه‌اش را کشیدند و مصطفی بند و بساطش را جور کرد. ما که فرفره‌دار شدیم، لبخند نشست روی لبهای بابابزرگ. گفت: «دیدید می‌شود، می‌توانید!از ترس بچه‌های کدخدا، داخل خانه فرفره بازی می‌کردیم. مبادا ببینند و به تریج قبایشان بربخورد. اما خبرها زود در دهکده ما می‌پیچید. خبر که به گوش کدخدا رسید، داغ کرد. گفت: «بیخود کرده‌اند. بچه رعیت را چه به فرفره بازی.» و گیوه‌اش را ورکشیده بود و آمده بود پیش عمو محمد به آبروریزی. (بعداً شنیدیم که همان روز، کدخدا دم گوش میرآب گفته: «این اول کارشان است. فردا
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

من چطور پول در می آورم. تو چطور پول در می آوری؟

در این چند سالی که احساس می کردم دیگه بزرگ شدم خیلی به این فکر می کردم که از چه راهایی می شود پول در آورد. به نظر من پول یکی از مهمترین راهایی است که می شود به خواسته های خود دست یابیم. ازدواج =بدون پول هرگز نباید ازدواج کرد. اگر واقعا من یک دختر را دوست دارم حالا چه بینا یا نابینا یا هر کوفتی اول باید پول داشته باشم یعنی از لحاظ مالی کاملا تأمین باشم. همیشه در مشاوره های ازدواج اولین سوال من از مراجع این است. وضعیت مالی آقا چگونه است؟ اگر این جای کار مشکل داشته باشد اصلا به سراغ بقیه مراحل مشاوره